Alweer twee weekjes in Suriname! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Marlou Jacobs - WaarBenJij.nu Alweer twee weekjes in Suriname! - Reisverslag uit Paramaribo, Suriname van Marlou Jacobs - WaarBenJij.nu

Alweer twee weekjes in Suriname!

Door: Marlou

Blijf op de hoogte en volg Marlou

11 Februari 2015 | Suriname, Paramaribo

Hoi allemaal!!

Ik had mezelf eigenlijk voorgenomen om elke week een verslagje erop te zetten maar dat gaat nu al helemaal fout. Komt denk ik doordat je hier echt in een vakantiesfeertje zit en niet denkt aan dingen die je eigenlijk moet doen. Nu is mijn stageweek maandag begonnen dus ik ben een beetje uit dat relaxte sfeertje gehaald. Er moet weer gewerkt worden! Ik ben er klaar voor om een verslag te typen (oeff zo’n zware taak).

Ik zal eerst iets over mijn stage vertellen. Samen met Veronique loop ik stage op de Sint Gertrudischool. Op maandag (mijn eerste stagedag dus) heb ik meegelopen in groep 1, op dinsdag in een andere groep 1 en in een groep 2 en op woensdag (vandaag) in groep 4. Super schattige kindjes en hele aardige leraressen! Het was heel interessant maar ook echt wennen. Het is tot nu toe allemaal zo anders dan in Nederland! Ik moet er vooral aan wennen dat er hier op een autoritaire manier les wordt gegeven. De leerkrachten houden de kinderen heel strak en schreeuwen veel (dit gaven alle leraressen meteen aan; ze vertelden me dat dat de enige manier is om de kinderen onder controle te houden). Vandaag was de leerkracht een tijdje uit de klas dus toen heb ik even les gegeven. Je merkt dat ze vooral luisteren naar je als je schreeuwt. Ik moet hier nog aan wennen, in Nederland schreeuw ik bijna nooit. Ik hoop eigenlijk dat ik ze zo kan ‘trainen’ dat ze ook naar me luisteren als ik niet schreeuw. Ik zie ’t als een uitdaging :). Ik vind het trouwens echt leuk om te zien hoe leergierig kinderen hier zijn. Dat is echt een verschil met Nederland.

Het gaat hier verder helemaal prima. Ik heb het hier echt naar m’n zin en voel me hier ook al thuis. Komt vooral door mijn leuke huis!! Afgelopen donderdag waren we voor het eerst compleet; we wonen hier nu met z’n tienen. Heel gezellig! Er is altijd wel wat te doen.
Om in dit huis inspraak te hebben (klinkt heel serieus maar als je onze huisbaas kent vind je het allemaal niet meer zo serieus), moet je ingewijd zijn. We werden vorige week donderdag de hele dag opgenaaid over wat we allemaal wel niet moesten gaan doen voor de inwijding. Uiteindelijk bleek dat we een hangmattenparcours af moesten leggen. In onze ‘tuin’ (bestaat uit alleen maar tegels maar weet niet hoe ik het anders moet noemen) hangen heel veel hangmatten. We moesten van de ene kant naar de andere kant zien te komen zonder de grond aan te raken. Ik dacht in het begin oooh hebben we ons hier zo druk om lopen maken, maar het viel toch tegen. Was veel moeilijker dan verwacht! Wel leuk om te doen :). Nu zijn we dus officieel bewoners van huis nummero 24 aan de Archimedesstraat in Suri!

Nog steeds vind ik Suriname een fijn land maar voelde me laatst niet helemaal welkom. Ik was met Anne en Evelyn boodschappen doen bij een lokale supermarkt. Er was al een tijdje een vrouw aan het schreeuwen in de supermarkt maar ik dacht dat ze het tegen andere mensen had en was niet echt aan het luisteren. Ik merkte na een tijdje dat Evelyn en Anne een beetje gespannen waren. Ze wilden dat ik snel de portemonnee met onze pot pakte en af ging rekenen. Toen pas kreeg ik door dat de vrouw zo aan het schreeuwen was tegen ONS. Ze bleef maar dingen als ‘Ga weg!! Ga naar jullie eigen land! Jullie zijn niet goed voor onze kinderen! Flikker op! Wat doen jullie hier! Jullie kennen onze geschiedenis niet eens, ga weg ofzo! Jullie weten niet hé, dat de hoofden van onze kinderen worden afgehakt! En ja, jullie moeten bang voor mij zijn! Rot op!’. Heel raar allemaal. Ze stond heel dicht bij mij en ik had echt het gevoel dat ze zo een mes in mijn ribben zou kunnen steken. Ze was echt zwaar boos. De mensen in de supermarkt waren allemaal muis stil en niemand durfde iets te zeggen (achteraf vind ik dat echt raar maargoed). De enige die ons een beetje probeerde te helpen was de Chinees waarvan de supermarkt is. Zij gebaarde naar ons dat we ons rustig moeten houden. Hier was de uitgeflipte vrouw alleen niet zo blij mee, zij reageerde met: ‘En jij met je Chinese kop moet je er niet mee bemoeien!’.
Toen we weer thuis waren vertelde ik aan onze huisbaas wat er was gebeurd. Hij gaf aan dat sommige mensen in Suriname er nog steeds moeite mee hebben dat Suriname een kolonie van Nederland is geweest. Hij vertelde verder dat de vrouw waarschijnlijk uit het binnenland komt. Mensen die uit het binnenland komen, weten niet precies hoe de geschiedenis in elkaar zit. Veel mensen daar hebben namelijk geen onderwijs gehad. Bestaande verhalen worden aangedikt en veranderd, en die neemt dan iedereen aan. Sommige mensen (waaronder dus die vrouw) denken daarom dat bijvoorbeeld alle Nederlanders slecht zijn. En dan vooral de stagiaires, want die kunnen een slechte invloed hebben op de kinderen hier. Alle blanke meisjes worden hier trouwens standaard aangezien als stagiaire.
Gelukkig heb ik verder nog niet gemerkt dat we niet welkom zijn. Op stage bijvoorbeeld zijn ze juist blij met ons!

Deze week staan er nog leuke dingetjes op de planning. Ik kijk vooral uit naar de poolparty op zaterdag en naar de trip die we vrijdag gaan doen. Het is de kaaimannen- en dolfijnentrip. Onze huisbaas is gids dus die neemt ons mee. Hij vertelde dat hij tijdens de trip nog iets met ons wil doen maar dat hij nog niet wil vertellen wat, omdat hij anders bang is dat we van tevoren al af zullen haken. Ben benieuwd!!

Hmm het verslag wordt een beetje lang. Ik zal even kort vertellen wat ik nog heb gedaan: gewinkeld (ik heb eindelijk een rok en een broek die ik voor stage aan kan. Je hebt hier best strenge kledingvoorschriften en ik had maar één ding mee uit Nederland dat voor stage goed is), opstap geweest (is hier heel leuk. Anne kan goed dansen dus die ging laatst battelen met de lokale bevolking. Heel vet! Het leek net alsof we in zo’n dansfilm terecht waren gekomen; iedereen stond in zo’n kring om de dansers heen. Ze draaien hier trouwens ook echt leuke muziek), naar een mooi zwembad geweest (was in verhouding wel duur en aangezien we op onze centjes moeten letten – die vliegen er toch al doorheen – zal dit de laatste keer zijn geweest), bij ’t Vat cocktails gedronken (dit is een salsa bar, zijn altijd veel studenten en ziet er gezellig uit), uiteten geweest (ik had een pizza met spinazie. Super lekker!) en salsalessen gevolgd (jajaaa als het goed is heb ik over 3 weken mijn salsabeginnersdiploma binnen!! Laat dat swingen maar beginnennn). Kortom, ik vermaak me hier wel !

Zo, dat was het weer! Groetjes uit het nog steeds zonnige Suriname :) xxx

P.S. Ons huis is inmiddels weer vrij van kakkerlakken, salamanders (er logeerde er eentje op mijn klamboe) en ratten dus mama no worries, je kan gewoon komen!

  • 11 Februari 2015 - 21:33

    Rianne:

    Haaa Marlou!

    Weer erg leuk om te lezen, jij vermaakt je daar wel zo te lezen! :)
    Nog veel succes!
    Xx

  • 12 Februari 2015 - 00:06

    Coby (en Ronald):

    Super leuk om te lezen!
    Lol... Hoop dat je niet schor wordt van het schreeuwen. Veel plezier nog :)

  • 12 Februari 2015 - 23:06

    Maria Van Leeuwen:

    Leuk verslag marlou,zo maak je nog eens wat mee hè.

  • 13 Februari 2015 - 21:00

    Marianne Van Kuringen:

    Fijn dat het huis weer vrij is van alle ongedierte, je vermaakt je wel ,leuk om te lezen.
    groetjes

  • 20 Februari 2015 - 22:32

    Mieke Kapteijns:

    Wat leuk om te lezen hoe het met jou gaat daar in dat verre Suriname nog heel veel succes met je verder stage.

  • 25 Februari 2015 - 14:21

    Thea Coppelmans:

    Hallo Marlou, ik heb je verslagen gelezen en ik probeer nu al voor de derde keer te reageren. Nu probeert jullie mam het! Ik wens jehet allerbeste en als het lukt mail ik je nog wel n keer! Groetjes, Thea

  • 26 Februari 2015 - 21:55

    Suzanne:

    Hallo Marlou,

    Schreeuwen lijkt wel de rode draad, die mevrouw in de supermarkt (jee, wat een ervaring...) en de leraren op de basisschool. Hoop dat het je lukt om op je eigen manier les te geven.
    Veel plezier met alle anderen met salsa, uit gaan, lekker eten en natuurlijk ook stage!
    Ik blijf je volgen.

    Groetjes,
    Suzanne

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Suriname, Paramaribo

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

07 April 2015

Écht vakantie!

06 Maart 2015

Hola mi matties!

11 Februari 2015

Alweer twee weekjes in Suriname!

01 Februari 2015

Aangekomen in SU!
Marlou

Vanaf 29 januari ga ik samen met Evelyn en Anne drie maanden stage lopen in Paramaribo. Ik zal daar les gaan geven op een basisschool. Via deze blog laat ik weten wat ik voor avonturen ik allemaal meemaak :).

Actief sinds 01 Feb. 2015
Verslag gelezen: 376
Totaal aantal bezoekers 4483

Voorgaande reizen:

01 Februari 2015 - 31 December 2015

Mijn eerste reis

Landen bezocht: